Chile atrakcje turystyczne
Stolica Chile, Satiago
Santiago De Chile – to jedna z najbardziej spektakularnie położonych stolic, która znajduje się w niedalekiej odległości od wybrzeży Pacyfiku i otoczona jest przez ośnieżone szczyty Andów. Samo miasto powstało w 1541 roku i jest najstarszym miastem w Chile. Przyciąga turystów skupieniem zabytków, muzeów, kościołów, pałaców oraz bliskością gór i atrakcyjnego wybrzeża. Santiago de Chile jest zielone za sprawą czterech ogromnych parków, z których można podziwiać malownicze widoki na Andy. Santiago słynie także z bogatej oferty życia nocnego, które skupia się w okolicy dzielnic Barrio Suecia i Bellavista.
Pustynia Atakama
Pustynia Atakama jest jedną z głównych atrakcji turystycznych w Chile. To najsuchsze miejsce na Ziemi i jedyna pustynia Ameryki Południowej. Ciągnie się wzdłuż Chile na długości 900 kilometrów. Atakama jest pustynią kamienisto-piaszczystą. To 45 tys. km piachu, kamieni i soli. Jest to obszar sejsmiczny, co jest wynikiem plejstoceńskiej działalności wulkanicznej, która przetrwała do czasów współczesnych. Liczne, niekiedy katastrofalne trzęsienia ziemi stanowią tu stałe zagrożenie. Decydujący wpływ na klimat tego terytorium ma zimny Prąd Peruwiański (zwany też Prądem Humboldta). Płynie on z południa na północ, w kierunku równika. Ten zimny prąd morski – powoduje z jednej strony ochłodzenie klimatu, zaś z drugiej – także jego wysuszanie. Atacamy jest nazywany przez klimatologów pustynią absolutną. Istnieją tam jałowe połacie terenu, na których nigdy nie odnotowano deszczu.
Gejzery El Tatio
Jedną z największych atrakcji Pustyni Atakama są położone najwyżej na świecie (4300 m n.p.m.) gejzery El Tatio. Najbardziej zachwycają o świcie, ze względu na występującą wtedy różnicę temperatur – wówczas buchająca para wodna unosi się nawet na kilkanaście metrów. W El Tatio, rozległej niecce pomiędzy wulkanami, wody lodowca przedostają się podziemnymi kanałami do pokładów gorącej wulkanicznej magmy. W kilka sekund zostają doprowadzone do wrzenia i dochodzi do erupcji z wyżłobionych w skale gejzerów. Porozrzucane na sporej przestrzeni kłęby białej pary buchają prosto z ziemi. Niektóre malutkie, niektóre większe, jak miniaturki wulkanów zamiast lawą tryskają gorącą wodą. Gejzery El Tatio są uważane za jeden z największych cudów Andów, więc niewątpliwie warto wstać wcześnie aby mieć możliwość ujrzenia ich w ostrym świetle poranka.
Park Narodowy Torres del Paine w Patagonii
Park narodowy Torres del Paine położony jest na południowym krańcu Chile, zajmując obszar o powierzchni 1814 km2. Rezerwat znajduje się w całości w strefie klimatu subantarktycznego, ze średnią temperaturą stycznia 11’C, lipca – zaledwie 2’C. Z racji położenia na antypodach sezon turystyczny obejmuje tamtejsze lato, czyli okres od listopada do marca. Najlepsza na zwiedzanie pogoda przypada od grudnia do marca.
Tysiące lat erozji lodowcowej ukształtowało górskie doliny w niewiarygodnie strome, wyszlifowane jak lustro ściany. Materiałem do rzeźbienia był tu głównie granit, pokryty w wyższych partiach ciemnym łupkiem. Najbardziej rozpoznawalnym fragmentem Torres del Paine są trzy strome, skalne iglice, zwane niekiedy przez turystów wieżami bólu. Dlaczego wieże bólu? Takie „tłumaczenie” powstało z połączenia słów Torres (z hiszp. wieże) oraz Paine (z ang. pain: ból). Nazwa ta ma odzwierciedlać trudności jakie trzeba pokonać aby zmierzyć się z tym, jakże pięknym i jednocześnie surowym miejscem.
Wyspa Wielkanocna
Wyspa Wielkanocna, znana także pod nazwą Rapa Nui, to wyspa wulkaniczna położona w centrum Oceanu Spokojnego, położona ok. 350 km na zachód od Ameryki Południowej. W całości uznana została za Park Narodowy oraz narodowy pomnik historii i wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury. Krajobraz Wyspy Wielkanocnej tworzony jest przez stożki wulkaniczne opadające do morza w postaci klifów oraz przez rzeźby z drewna Aku Aku i bardzo liczne kamienne posągi moai. Na wyspie jest kilkaset takich rzeźb. Powstały one najprawdopodobniej w jednym z czterech głównych wulkanów, jakie uformowały wyspę – Rano Raraku. Przypuszcza się, iż zostały wykonane około 4 tys. lat temu przez wyspiarzy z Polinezji, którzy dzięki zawansowanym narzędziom, wykonali te cuda. Jednak powody, dla których zostały wykonane, co przedstawiają, jak i dlaczego skierowane są w kierunku morza, nie zostały wyjaśnione do dzisiaj.
Miasteczko Valparaiso
Valparaiso – to miasto znajdujące się w środkowym Chile, które położone jest malowniczo u podnóża gór Andów. Valparaíso to także stolica regionu i ważny port nad Oceanem Spokojnym. Miasto Valparaíso to przede wszystkim gęsto stłoczone, kolorowe domy usytuowane stromo na wzgórzach, które wyrastające niemal wprost z oceanu. Co ciekawe miasto to powstało dzięki dużej ingerencji człowieka, gdyż pas nadbrzeża jest tutaj tak wąski, że dla wybudowania samego centrum musiano zasypać część zatoki. Warte zobaczenia miejsca to kościoły, parki, bulwary, teatry i kawiarnie. Jednak prawdziwe zabytki architektury skrywają się w bocznych uliczkach.
Park Narodowy Lauca
Park Narodowy Lauca jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Chile. Znajduje się przy łańcuchu górskim Andów w północnej części Chile. Dzięki zachwycającej florze i faunie został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na jego krajobraz składają się liczne łąki poprzecinane wąwozami, mokradła oraz jeziora i strumienie. Jednak główną atrakcją parku jest zachwycające jezioro Chungara, które jest jednym z najwyżej położnych jezior na świecie. Jego piękno jest spotęgowane przez otoczenie w którym się znajduje – leży u stóp bliźniaczych wulkanów Pomerape i Parinacota. W spokojnej tafli jeziora można zobaczyć ich monumentalne odbicie.
Wyspa Chiloé
Wyspa Chiloé znajduje się u wybrzeży Chile, i należy do archipelagu o tej samej nazwie – Chiloé. Charakteryzuje się wyjątkową architekturą i kulturą, która wyróżnia ją na tle całego świata. Kościoły Chiloé stanowią unikalny przykład kościelnej architektury drewnianej. W obrębie wyspy znajduje się ich około 70. Budowa kościołów Chiloé została zainicjowana przez jezuickich misjonarzy w XVII i XVIII wieku – później w XIX wieku ich tradycje kontynuowali i wzbogacali franciszkanie. Kościoły ucieleśniają niematerialne bogactwo Archipelagu Chiloé i świadczą o udanym połączeniu elementów kultury europejskiej oraz rodzimych tradycji kulturowych. Co ciekawe doskonale wpasowują się także w tutejszy krajobraz, co dodatkowo podkreśla urok tego miejsca. Do dnia dzisiejszego, wraz z kościołami, przetrwała kultura rdzennych mieszkańców, która ewoluowała pod wpływem działalności misyjnej jezuitów. Kościoły Chiloé zostały wpisane na listę Światowego dziedzictwa UNESCO w 2000 roku.
Wina chilijskie
Chile znajduje się w pierwszej dziesiątce światowych producentów win. W kraju panują dogodne warunki do uprawy winogron. Sezon wegetacyjny trwający od września do marca jest pełen słońca, a uprawom nie zagrażają deszcze. Równocześnie upał nie jest aż tak bardzo odczuwalny ze względu na bliskość morza oraz gór. W Europie chilijskie wino ma już swoich zagorzałych zwolenników, ale nie trafiło jeszcze do naprawdę szerokiego grona odbiorców. W Polsce delektują się nim na razie głównie koneserzy win. Dom winiarski Viňa Maipo to główny eksporter w Chile. Viňa Maipo zaczęło zyskiwać na znaczeniu już w latach 70.. Wkrótce podbiło kilkadziesiąt krajów rozmieszczonych na całym globie. Wina, które tutaj powstały są często wyróżniane prestiżowymi nagrodami.
To tylko niektóre atrakcje turystyczne Chile
